Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Απ' τη Δευτέρα το πρωί, δεν προλαβαίνω! Μέχρι την Παρασκευή, δεν προλαβαίνω...

Ναι ναι, οι Locomondo επισκέπτονται τον τίτλο της ανάρτησης αυτής. Ο λόγος; Είναι απλός!


Δεν προλαβαίνω


Ας τα πάρω από την αρχή όμως και χωρίς άγχος.


Την Κυριακή, όπως έκανα ξεκάθαρο, είχα γενέθλια. Βέβαια από το πρωί η μέρα δεν ήταν και η καλύτερη. Το να έχεις κοιμηθεί πέντε ωρίτσες και να σου τραβάει τα σεντόνια η γιαγιά τσιρίζοντας για να ξυπνήσεις, σίγουρα δεν είναι ο τρόπος που θέλεις να ξυπνήσεις. Μετά από καθάρισμα, γκρίνια και βαριεστημένο ύφος (κάπως έτσι: -.-) πήρα μια μικρή ανάσα (Izzy που είσαι γλυκιά μου; :Ρ ) και ύστερα επέστρεψα σπίτι. Εκεί με περίμεναν απροειδοποίητες επισκέψεις και μέχρι τις δέκα το βράδυ, διασκέδαζα τον ξάδελφό μου. Ύστερα, σκέφτηκα πως την επόμενη μέρα (βλ. Δευτέρα) θα στρώναμε τραπέζι για μερικούς συγγενείς οπότε δε θα είχα χρόνο να κάνω τα μαθήματά μου.


Έπιασα τα τετράδιά μου, άρπαξα τα στυλό, στρογγυλοκάθησα στο γραφείο και άρχισα να λύνω ασκήσεις Φυσικής και Χημείας κατεύθυνσης για το φροντιστήριο. Έκανα και τα μαθήματα του σχολείου και παρατήρησα πως η ώρα είχε πάει δωδεκάμιση. ο.Ο Πήγα να κάνω μπάνιο και στη μία έπεσα για ύπνο.


Την επόμενη μέρα, με τις μπούκλες των μαλλιών μου να πετάγονται προς όλες τις κατευθύνσεις, ετοιμάστηκα στα γρήγορα για το σχολείο και έριξα το βρισίδι της ζωής μου καθώς έβρισκα τρίχες μου σε διάφορα σημεία πάνω στα ρούχα μου, στο μαξιλάρι μου και στα βιβλία. Στο τέλος μάζεψα μια τούφα ΝΑ, με το συμπάθειο. xD


Γύρισα από το σχολείο, έλυσα μερικές ασκήσεις Χημείας κατεύθυνσης και ύστερα αφιερώθηκα στους επισκέπτες. Πήγα φροντιστήριο και ψιλοζαλίστηκα καθώς δεν είχα φάει πολύ και ύστερα το άγχος μου χτύπησε την πόρτα.


Είχα να κάνω τα μαθήματα του σχολείου, τα μαθήματα για τα αγγλικά -στα οποία υπήρχε και μία έκθεση πεντακοσίων λέξεων -.- -, διάβασμα για το φροντιστήριο όπου: α) είχα τεστ Φυσικής κατεύθυνσης, β) να κάνω ασκήσεις έκθεσης, περίληψη και ανάλυση κάτι παραγράφων που ούτε η μάνα τους δεν τα γνωρίζει, γ) διάβασμα για την έκθεση που θα γράφαμε και δ) τα μαθήματα του σχολείου. Επίσης, τα 'χα ψιλοπάρει γιατί ήταν εκνευρισμένοι οι άλλοι και εμένα ενοχλούσαν (Hello? Έχω ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΛΕΜΕ!) και ήθελα να δω και το Grey's Anatomy (μην ανησυχείτε, είμαι πιο πολύ του House M.D.). Έκανα τελικά τα μαθήματα του σχολείου και μερικές ασκήσεις φυσικής και μετά έπεσα για ύπνο τέζα (σαν την κατσαρίδα Τερέζα).


Την επόμενη μέρα, όταν ξύπνησα τα μαλλιά μου ήταν στρωμένα. Κακό σημάδι αυτό.

Στο σχολείο έκανα το 1/3 των ασκήσεων που είχα για τα Αγγλικά και όταν επέστρεψα σπίτι (βλ. κουρασμένη, πεινασμένη, αγχωμένη) είχα σκοπό να φάω, να διαβάσω, να μάθω, να λύσω μέσα σε μιάμιση ώρα.


Όταν έφτασα λοιπόν, είδα έναν πατέρα να στρογγυλοκάθεται στον υπολογιστή, πλήρως προσειλωμένο στην οθόνη. Ρώτησα που είναι η γιαγιά αλλά είχε φύγει εκδρομή με το ΚΑΠΙ.

"Shit" σκέφτηκα μα ήλπισα πως εκείνος θα μου έδινε κάτι να φάω στα γρήγορα. Πολλά ήθελα. Δεν είχε ιδέα για το τι συνέβαινε στην κουζίνα.


Η Ονειροπαγίδα εκνευρίστηκε.


Μπήκα στο δωμάτιο του αδελφού μου και είδα το κρεβάτι του ξέστρωτο.

"You've got to be kidding me!" σκέφτηκα και έφριξα. Έκανα μια γύρα στο σπίτι και είδα τα πάντα σε ένα απόλυτο χάος.


"Μη μου πεις πως όλα τα κρεβάτια είναι έτσι!"

"Έτσι είναι"

"Όχι, όχι, ΟΧΙ! Έχω διάβασμα και πρέπει να κάνω τόσα πολλά και έχω τόσο λίγο χρόνο και σκόπευα να φάω και μετά να κάτσω να τελειώσω τα μαθήματά μου και τώρα δε θα μπορέσω να κάνω τίποτα και δε θα προλάβω και τότε τι θα κάνω;" *προχωρώ στο δωμάτιο μου με βαριά βήματα και ρίχνω την τσάντα στο πάτωμα* "Τι θα μου φτιάξω τώρα να φάω και δεν έχουμε και πολλά πράγματα και δεν ξέρω τι γίνεται στο ψυγείο και...".

"Κι εγώ τι να κάνω βρε Λ.;"

"Να σηκωθείς από το γραφείο και ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ!" πήγα να πω αλλά τελικά σιώπησα.


Έπιασα μία μικρή κατσαρολίτσα και έβαλα λίγο νερό. Έριξα και δύο αυγά και τα άφησα να βράζουν. Έπιασα το κρεβάτι μου και το έστρωσα σε χρόνο ρεκόρ: μόνο ενάμιση λεπτό! Επέστρεψα στην κουζίνα και έλεγξα τα αυγά. Προχώρησα στο δωμάτιο του αδελφού μου και άρχισα να φτιάχνω το κρεβάτι του. Ύστερα, έπιασα τις τσάντες μου, που ήταν και βαριές πανάθεμά τες, και γύρισα στην κουζίνα. Έπιασα τα φυλλάδια της έκθεσης και άρχισα να αναλύω τις παραγράφους, ήταν και πολλές τρομάρα τους. Έφτιαξα τα αυγά και τα άφησα στην κατσαρόλα καθώς είχα πιάσει την περίληψη. Η περίληψή μου βγήκε αισχρή και τα αυγά κρύα αλλά τουλάχιστον τα είχα φτιάξει. :Ρ


Έκανα τελικά όλες μου τις ασκήσεις εκτός από την έκθεση των αγγλικών και δύο ασκήσεις φυσικής. Σκέφτηκα πως την έκθεση θα μπορούσα να την παραδόσω την Πέμπτη και τις ασκήσεις θα τις έλυνα μια άλλη μέρα.


Άρχισα να διαβάζω τις σημειώσεις μου για την έκθεση που θα έγραφα αλλά τότε η μητέρα μου με ειδοποίησε πως η ώρα είχε πάει πέντε παρά.

"Shit" ξανασκέφτηκα και άρχισα να ντύνομαι γρήγορα.

Έχωσα όλα μου τα βιβλία στην τσάντα -η οποία έγινε ΤΕΡΑΣΤΙΑ και με πόναγε- έφυγα για τα αγγλικά. Εξήγησα την κατάσταση στην καθηγήτριά μου και εκείνη μου είπε πως δεν υπήρχε πρόβλημα. Στο διάλειμμα που είχα έκατσα να κάνω τις ασκήσεις της Φυσικής που τελικά μου αποδείχθηκαν γελοίες. :Ρ


Μετά τα αγγλικά έτρεξα στο φροντιστήριο για να προλάβω (μέσα σε δέκα λεπτά πρέπει να φτάσω). Ανακουφισμένη άντεξα τρεις ώρες μαθήματος με έναν εκνευριστικό πονοκέφαλο για παρέα.


Τελικά στην έκθεση έγραψα σκατά καθώς μου φαίνεται πως επαναλάμβανα μία συγκεκριμένη λέξη και στο τεστ της Φυσικής τα πήγα άψογα... ή τουλάχιστον αυτό είπε ο καθηγητής αλλα οκ, ήταν γελοίο. :Ρ


Επέστρεψα σπίτι και βρήκα μια γιαγιά που χτύπησε το πόδι της στην εκδρομή και έσκουζε από τον πόνο και τον πατέρα μου να το παίζει υδραυλικός. Η μητέρα μου ήταν άρρωστη και έβλεπε τη Σεχραζάτ με τον Ονούρ κι εγώ ήμουν ψιλοκοιμισμένη.

Έκατσα να κάνω τα μαθήματα του σχολείου για την επόμενη μέρα και έπεσα αμέσως για ύπνο. Έβαλα το ξυπνητήρι στις έξι για να κάνω μπάνιο την επομένη αλλά δεεεεν... Σήμερα ξύπνησα οχτώ παρά πέντε και παραλίγο να αργήσω στην πρώτη ώρα.



Άντε, αυτά είχα να πω. :Ρ

Δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι σαν χαζοχαρούμενο τώρα :Ρ Μπορεί επειδή δεν έχω ΤΙΠΟΤΑ απολύτως (εκτός από το διάβασμα) ή επειδή ακούω Locomondo εδώ και δύο ώρες, you knows?


Ja ne!



26 σχόλια:

Νίκος είπε...

Ήρεμα κορίτσι μου!!!Θα πεθάνεις εσύ.Κόψε κάτ.Προτείνω Αγγλικά,φροντιστήριο και ασκήσεις Χημείας και Φυσικής.Ωραία πρέπει να ήταν η έκθεση.Μν ανησυχεις μια χαρά καλά έγραψες.Οργανώσου.Ένα καλό πρόγραμμα σου επιτρέπει και να ξεκουραστείς και να ηρεμήσεις και να ανταπεξέλθεις στα καθήκοντα σου.(Μην κουράζεις τον αδελφό σου.Δεν πρέπει).

Dream Girl είπε...

Geez... Θα πάθεις τίποτα Liza-chan. Ηρέμησε. ;)
Και χαλαρά με ΧΚ και ΦΚ. :Ρ
Ja ne! ^__^

Dreamcatcher είπε...

Νίκο,

Όπως σου έχω αναφέρει και παλιότερα, δεν είμαι καλή στην έκθεση. Τι να κάνω!
Και την κατεύθυνση ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΟΒΩ!


Τα λέμε!

Dreamcatcher είπε...

Dream Girl,

Μην ανησυχείτε Mrs. Bernkastel, αντέχω :Ρ
Μ' αρέσει η ΧΚ και η ΦΚ! Το πιστεύεις; Τα αγαπώ! <3


Ja ne! :D

Lazarus είπε...

Λιζάκι 1ον εξαιρετική επιλογή τραγουδιού που νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα και στην περίπτωση!

Καλή υπομονή και καλά κρασιά! :P
Η χαζοχαρουμενίαση είναι 1 άκρως λογικό φαινόμενο για την περίσταση που περιγράφεις! Αντιδρά ο οργανισμός βλέπεις! :P

Τερατοφιλιάαα!! :blowkiss:

Fleur είπε...

Λιζα σε καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ.:P
Περυσι τραβαγα κατι παρομοιο.
Ειδικα τις περσινες παρασκευες.:|
Γυρναγα απο το σχολειο που ειχαμε 7ωρο,ετρωγα,πηγαινα για 4ωρο φροντ. γυρναγα στις 8,διαβαζα για μιση ωριτσα λεξεις αγγλικων και μετα ειχα αγγλικα μεχρι της 10 παρα.

Το μονο που δεν κανω εγω ποτε ειναι να μαγειρεψω.:P
Στο σημειο με το κρεβατι παλι σε καταλαβαινω.
ΔΕΝ μπορω να κατσω σε δωματιο αν δεν ειναι στρωμενο το κρεβατι.:P

Και νιωθω απο τωρα πτωμα.O_O Και ειναι μονο η αρχη της 3 Λυκειου,και νιωθω πως ηδη δεν προλαβαινω.Φαντασεζαι πιο μετα που θα εχω και περισσοτερα? O_O

Σημερα πχ εχω να διαβασω αγνωστο ενα καρο πραγματα,λατινα πολλα επισης,και εκθεση...και Ιστορια γιατι την Κυριακη γραφουμε το πρωτο και το μισο δευτερο κεφαιλο.Οποτε πρεπει να κανω ολοκλκρωμενη επαναληψη και να τα ξερω ολα νερακι.:P

Ομως δεν θα πεθανουμε κιολας...Ηρεμια και ολα θα τα προλαβουμε.(που λεει ο λογος.:P)

Μακια <3

Izzie είπε...

Ο αδερφός σου χεράκια δεν έχει?Καλά αν τα δέκα λεπτά στο παγκάκι της πολυκατοικίας μου ήταν η ανάσα σου την ασφυξία (έτσι γρλαφεται?) στο τσακ τη γλίτωσες!Αν νιώθεις πάντως ότι έχεις παραπάνω απ'όσα μπορείς να αντέξεις σκέψου τι μπορείς να αφήσεις.(Φροντηστήριο σχολείου π.χ.και ναι κάνω προπαγάνδα κατά των φροντηστηρίων!)Από τότε που γραφτήκατε μου φαίνεται ότι σας έχω χάσει...

Διονύσης Μάνεσης είπε...

( Θα σου έγραφα ένα μεγάλο σχόλιο τώρα, αλλά δεν προλαβαίνω)

Βρε, παιδί μου, πού να αρχίσουν και τα προγράμματα κι οι πρόβες! Πού να αρχίσει και η τρίτη λυκείου! Πού να βλέπεις στο τραπέζι της κουζίνας τον άντρα σου προσηλωμένο στον υπολογιστή και τα τρία παιδιά σου στον κόσμο τους! Υπομονή. Υπάρχουν χειρότερα.

Επίσης: Κάνε αναρτήσεις με αρετές περίληψης. Εξοικονομείς χρόνο και γλιτώνεις σχόλια. [Περιττό να πούμε ότι τόση ώρα που ακούω το "δεν προλαβαίνω" μ' έχει πιάσει τρομερό άγχος...)

Να πω κι άλλα ή δε θα προλάβεις να τα διαβάσεις;;

Αναποφάσιστο,
Το "ασφυξία" έτσι γράφεται. Το "γρλαφεται" δε γράφεται έτσι.
( Αν και ήταν λάθος ταχύτητας στην πληκτρολόγηση. Ρε, μπας και δεν...προλαβαίνεις;; )

Dreamcatcher είπε...

Lazarus,

Εξηγείται η χαζοχαρουμενίαση με βάση την ψυχολογία; Θέλω να το συζητήσουμε αυτό!


Τα λέμε τερατίνι!

Dreamcatcher είπε...

Fleur,

Αγχώθηκα. :| Σοβαρά. :|

Dreamcatcher είπε...

Indecisive,

Ο αδελφός μου είναι πασάς. :Ρ
Και δε μας έχεις χάσει! Άντε! :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Κ. Μάνεση,

Μου δίνεται περισσότερους λόγους για να αποφύγω την δημιουργία οικογένειας. Arigato! ^_^

Η βιασύνη φταίει μου φαίνεται! :Ρ Είπαμε, δεν προλαβαίνουμε!

Izzie είπε...

Το πρόβλημα είναι ότι φέτος έχω πολύ ελεύθερο χρόνο και δεν ξέρω τι να τον κάνω!Οπότε για το λαθάκι στην πληκτρολόγηση μάλλον φταίει η απροσεξία!

Izzie είπε...

Το πρόβλημα είναι ότι φέτος έχω πολύ ελεύθερο χρόνο και δεν ξέρω τι να τον κάνω!Οπότε για το λαθάκι στην πληκτρολόγηση μάλλον φταίει η απροσεξία!

Οι Σοφοπλάστες είπε...

Dreamcatcher δε χρειάζεται να αγχώνεσαι για τίποτα!!!!Μπορείς να ζήσεις όπως και να είσαι-έχοντας δεν έχοντας Proficiency-έχοντας δεν έχοντας βγάλει μία σχολή.Αρκεί να το πιστέψεις και να έχεις φαντασία.Άμα αρχίσεις και αγχώνεσαι για την κάθε τι βλακεία που μας επιβάλλουν να κάνουμε (Πχ να πάρουμε σόνι-και-καλά δίπλωμα στα αγγλικά) τότε θα χάσεις το παιχνίδι.Θα γίνεις και εσύ ο αγχωμένος αστός που τρέχει για την κάθε υποχρέωση-αγχώνεται-χάνει τη δημιουργικότητά του και γίνεται ένα πιόνι στην σκακιέρα....

Για αυτό cool down.Όλα μια ιδέα είναι.Μην τους αφήσεις να σου πάρουν τα μυαλά,ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΛΕΨΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!

Νίκος είπε...

Σοφοπλάστες ομολόγησε την ταυτότητα σου.Τέτοια πνεύματα αμφισβητίας δεν πρέπει να χάνονται.Ένα τέτοιο κάνει τα πάντα άνω κάτω.Δύο αλλάζουν τον κόσμο.Για αυτό την Κυριακή στην περιβαλλοντική αναφέρσου.(Λίζα συγγνώμη που στο μπλόγκ σου δεν ασχολούμαι με σένα αλλά με άλλους αλλά καταλαβαίνεις νομίζω,οι συνθήκες)

Οι Σοφοπλάστες είπε...

Φίλε μου Νίκο θα είμαι εκεί!Και μην λες 2.Είναι και η Καλοφύρη στο ίδιο πνεύμα.

Και μία σημείωση:Ο άνθρωπος για να ζήσει 3 πράγματα χοντρικά χρειάζεται....ΟΞΥΓΟΝΟ,ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΤΡΟΦΗ.

Νίκος είπε...

Βασικά οξυγόνο,νερό,τροφή και να βρει το καλό.

Dreamcatcher είπε...

Σοφοπλάστες,

Τα πτυχία είναι απαραίτητα για την επαγγελματική μας αποκατάσταση στο μέλλον και ξέρεις πως αυτό είναι αλήθεια. :Ρ

Α! Ο άνθρωπος χρειάζεται και τον ύπνο. :Ρ

Τα λέμε!

Dreamcatcher είπε...

Νίκο,

Κανένα πρόβλημα! ^_^

Οι Σοφοπλάστες είπε...

Χαχαχα.Εγώ δεν πιστεύω στην επαγγελματική μας αποκατάσταση όπως λες.Άμα θες μπορείς ζεις και σε χαρτόκουτα.Δικιά σου είναι η επιλογή.Επίσης,όσοι δουλεύουν δε συνεπάγεται πως έχουν πτυχία.Ακόμη δεν ξέρεις πως θα είναι τα πράγματα στο μέλλον και αν θα σου χρειαστούν τα πτυχία.Και τέλος,εξαρτάται από τους στόχους που έχεις θέσει και πώς θες τη ζωή σου.Με τα σημερινά δεδομένα και από ότι έχω καταλάβει θα χρειαστείς τα πτυχία.Άμα αυτή είναι η επιλογή σου πάω πάσο.Πάντως μην αναφέρεσαι σε α πληθυντικό πρόσωπο γιατί δεν γνωρίζεις τις φιλοδοξίες καθενός.Αλλά έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα οι περισσότεροι στρέφονται στον αγώνα και τον ανταγωνισμό για τα περισσότερα πτυχία μόνο και μόνο για να προσληφθούν κάπου και να δουλέψουν (όχι να εργαστούν) ώστε να κάνουν το λεγόμενο στα αγγλικά-earn a leaving- για να ζήσουν την καθημερινή,πολυτελή,βαρετή,καταναλωτική, αμαρτωλή,επαναλαμβανόμενη,αγχωτική(δεν προλαβαίνω) ζωούλα τους.Μόνο όταν φτάσεις στα γεράματα μάλλον θα πεις πως επιτέλους προλαβαινω αλλά τότε θα είναι αργά....

Τελικά εδώ είναι το τέλος.:P

Dreamcatcher είπε...

Ένα από τα λίγα πράγματα που χρειάζεται να γνωρίζεις για εμένα είναι πως δε συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο από αυτό που θέλω. Οι στόχοι μου είναι ιδιαίτερα υψηλοί και δε σκοπεύω να αποτύχω. Δεν το κάνω για τους άλλους, δεν το κάνω για να αποδείξω πως έχω περισσότερα πτυχία (ή γνώσεις) από τους άλλους αλλά για εμένα. Ο μόνος εχθρός μου, είναι ο εαυτός μου. :Ρ
Για τον στόχο μου λοιπόν είναι απαραίτητα τα πτυχία. Βέβαια θα μου πεις: [i]Τότε δεν πρέπει να παραπονιέσαι καθώς εσύ αποφάσισες αυτό το δρόμο[/i]. Ναι, αυτό είναι αλήθεια και έχω πλήρη επίγνωση των αποφάσεών μου. Όμως.... είμαι έφηβη. Εάν δεν παραπονεθώ τώρα, τουλάχιστον μέσω του blog μου, τότε πότε θα το κάνω; :Ρ

Ήταν λάθος μου να αναφερθώ σε α' πληθυντικό αλλά ένα μειονέκτημά του χαρακτήρα μου, είναι το να είμαι απόλυτη στις απόψεις μου. Κακό, έτσι; :Ρ


Θέλω να δω που θα είναι αυτό το τέλος. :Ρ

Οι Σοφοπλάστες είπε...

Πρώτα θα σου δώσω μία συμβουλή: Πάντα να έχεις μία ενναλακτική λύση γιατί και ας έχεις αποφασίσει να πετύχεις το σκοπό σου,όσο καλή και να είσαι ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει.

Όπως υποννοείς σωστά,πολλοί έφηβοι έχουν κάποιες ιδέες,κάποιες αντιρρήσεις και πολύ ενεργητικότητα.Στην περίπτωση σου, η αντίρρηση όπως κατάλαβα βρίσεται στον τρόπο ζωής σου αυτό το διάστημα-το λούκι που τραβάς το οποίο εσύ επέλεξες αλλά δεν υπήρχαν και ενναλλακτικές κατά την άποψή σου.Το θέμα είναι πως θα έχεις ακόμα πολύ καιρό (άμα πιστέψεις στις ιδέες σου) να διαμαρτύρεσαι και να αγωνιζεσαι τουλάχιστον για αυτά τα παιδιά που περνούν αυτό το λούκι στη ζωή τους.Με λίγα λόγια κατά του εκπαιδευτικού συστήματος και της παραπαιδείας.Σε λίγα χρόνια που μάλλον θα γίνουν οι αλλάγες, από όσα έχω ακούσει,θα αλλάξειτο εξεταστικό σύστημα για την ένταξη στα πανεπιστήμια,όμως δεν νομίζω να αλλάξουν και πολλά.Η παραπαιδεία θα συνεχίζει να υπάρχει,το σύστημα θα συνεχίζει να είναι <>.Πιστεύω πως έχεις όνειρα και αυτά τα όνειρα δεν πρέπει να τα ξεχάσεις ποτέ όπως μάλλον κάνουν οι περισσότεροι.Αντιθέτως πρέπει να αγωνιστείς και ας υποστείς τις συνέπειες γιατί όλοι οι καλοί αγώνες έχουν κάποιες κακές συνέπειες για τον αγωνιστή αλλά δε συγκρίνονται με το καλό που θα προσφέρει.


Συμπέρασμα:Καλά κάνεις και παραπονιέσαι αλλά μην μείνεις μόνο εκεί....


ΤΕΛΟΣ;;;;
Μπαααα(to be continued)για να πω και το αγγλικό μου!

Οι Σοφοπλάστες είπε...

Επί της ευκαιρίας, επειδή με απασχολεί το θέμα των ονείρων που κάνουμε, προσπάθησα και άρχισα μόλις χθες να συνθέτω ένα τραγούδι με άξονα χ τον εφηβικό ιδεαλισμό και άξονα ψ το σύστημα γενικώς.:P

Dreamcatcher είπε...

Μου φαίνεται πως η εναλλακτική λύση μου, θα είναι η μουσική. Τόσα μαθήματα, τι στο καλό; Να πάνε χαμένα;

Εάν τα όνειρα συνεπάγονται στους στόχους τότε ναι, έχω όνειρα.
Ανέφερες το εκπαιδευτικό σύστημα και μου φαίνεται πως πρέπει να δώσω τη δική μου άποψη πάνω σε αυτό. Η αλλαγή αυτή του συστήματος, που θα πραγματοποιηθεί το 2013, δεν πιστεύω πως θα φέρει μεγάλες αλλαγές στα δημόσια σχολεία. Το μικρόβιο της παραπαιδείας είναι αρκετά δυνατό και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να το αποβάλλει ο οργανισμός μας.
Έχουμε διαβάσει μόνο τα πλεονεκτήματα του καινούργιου συστήματος (τέσσερα μαθήματα στις πανελλήνιες εξετάσεις, συγχώνευση ΤΕΙ με ΑΕΙ κτλ) αλλά δεν έχει γίνει λόγος για τα αρνητικά του. Δεν έχω σχηματίσει άποψη ακόμη για αυτό το σύστημα αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι τα φροντιστήρια καλά θα κρατήσουν.

Σχόλιο: Δεν παραπονιέμαι μόνο. :Ρ Κάθομαι και διαβάζω επίσης (κάτι καινούργιο για εμένα, trust me)

Για να πω κι εγώ το αγγλικό μου, σε συνδιασμό με μια μικρή δόση θρίλερ...
The End?

Υ.Γ. Θα ήθελα να δω πολύ το σημείο Α με τετατγμένη χ και τετμημένη ψ.

Οι Σοφοπλάστες είπε...

«Να αμφιβάλεις, αν τ’ άστρα είναι φωτεινά. Να αμφιβάλεις, αν ο ήλιος κινείται. Να αμφιβάλεις, αν η αλήθεια είναι αλήθεια ή ψέμα. Μα ποτέ μην αμφιβάλεις για την αγάπη μου.»
Γουίλιαμ Σαίξπηρ

«Όταν χάνεις αυτούς που αγαπάς, τότε νοιώθεις πόσο τους αγαπούσες.»
Αλφρέντ Ντε Μισέ

«Η αγάπη είναι πόλεμος, ανακωχή, ειρήνη, θάνατος και ζωή, που βασιλεύουν εκ περιτροπής.»
Ζορζ Ντ' Αμπουάζ



The End

(Eκτός απροόπτου............................. γιατί
«Η ελπίδα ατέλειωτα ανθίζει στο ανθρώπινο στήθος.»-και στο δικό μου)