Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ηλίθιο σχέδιο

Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό γιατί πραγματικά είμαι εκνευρισμένη.
Πώς μπορεί ένα σκίτσο, μία ηλίθια ζωγραφιά να σε βάλει σε σκέψεις; Πως μπορεί ο συνδιασμός μολυβιού, ορισμένων γραμμών πάνω σε ένα φύλλο χαρτί να οδηγήσουν στα νεύρα που έχω τώρα; Και γιατί, μα γιατί να με επηρεάζουν όλα αυτά;
Ευτυχώς έχω μία κανονική απάντηση για την τελευταία ερώτηση. Όντας -χαμογέλα, το βλέπω πως θέλεις να το κάνεις- τελειομανής και νευρικός άνθρωπος, το να μην μπορώ να εξηγήσω κάτι μου τη δίνει. Το να μην μπορώ να δικαιολογήσω μια πράξη ή να βρω την πηγή της με φτάνει στα όριά μου. Αρχίζω να παίζω με τα μαλλιά μου νευρικά, δαγκώνω τα χείλη μου μέχρι που βγαίνει αίμα και όλο το σώμα μου βρίσκεται σε εγρήγορση. Ναι, αυτή είναι η φάση όπου σκέφτομαι πολύ σοβαρά και με τρομερή προσήλωση κάτι.
Αυτή η ζωγραφιά με οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Βασικά, τι ήθελα και έκατσα να ζωγραφίσω; Όχι, ήμουν χαζή και σκεφτόμουν την πυραμίδα με τη φρατζόλα! Άλλη μια βλακεία που είχα σχεδιάσει που τώρα πρέπει να βρίσκεται στον κάδεο σκουπιδιών του σχολείου μου. Αυτή η πυραμίδα και η ανάγκη μου να θυμηθώ πως ήταν, οδήγησε στα παράξενα χέρια και τα τρία πορτοκάλια. Μη μιλήσω για τη φράση.
Και ενώ είχα πάμπολλα αρνητικά στοιχεία για να μην κάτσω στην αναθεματισμένη κουζίνα εγώ εκεί, κλασική πεισματάρα, να κάνω αυτό που θέλω. Έκατσα στην καρέκλα, κοίταξα τα λευκά φύλλα και έπεσα σε κώμα. Τι έπρεπε να κάνω; Οέο; Τράβηξα μια μικρή καμπύλη και τότε έφτιαξα το γράμμα "Υ". Τσουπ, μου βγήκε η φράση που σχημάτισα κατευθείαν στο μυαλό μου. Μετά βγήκαν και τα πορτοκάλια και η συνέχεια...
Και ορίστε λοιπόν, κάθομαι στο λάπτοπ λίγα λεπτά πριν τις δύο και γράφω μία ανώφελη ανάρτηση... as always. Τα δάχτυλά μου όταν σταματώ να πληκτρολογώ βασανίζουν τις μπροστινές τούφες της -παλιότερης- φράτζας μου ενώ μετά τρίβονται μεταξύ τους. Το μυαλό μου είναι χαμμένο στις λέξεις που μου ανέφεραν και με κάνουν να σκέφτομαι. Βλέπετε, μίλησα για αυτό το άθλιο σχέδιο σε τρεις ανθρώπους που εμπιστεύομαι και γνωρίζουν αρκετά πράγματα -αν και με τσιτώνει μερικές φορές αυτό- και έδωσες ενδιαφέρουσες απόψεις.
Τελικά τι συμβολίζουν τα πορτοκάλια; Εμένα ή τη μοναχικότητα; Και το χέρι με την κορδέλα, θέλει να προφυλάξει κάτι με την κορδέλα, δείχνει επιφυλακτικότητα ή είναι ο δολοφόνος της ιστορίας; Μη μιλήσω για τη φράση και τα άλλα χέρια, δεν έχω πια δύναμη.
Άλλη μια νύχτα όπου θα καταναλώσω το γάλα της ζωής μου για να μπορέσω να κοιμηθώ. Άλλη μια νύχτα που το κεφάλι μου είναι έτοιμο να σπάσει. Άλλη μια νύχτα που σκέφτομαι.
Να με πάλι, σχεδόν τραβάω τις τρίχες στο κεφάλι μου. Θα καραφλιάσω έτσι όπως πάω.
Καληνύχτα σε όσους μπορούν να κοιμηθούν, καλή συνέχεια σε όσους πάλι κάνουν παρέα στις νυτερίδες.

22 σχόλια:

Dream Girl είπε...

Oh c'mon! :/ Μη σκέφτεσαι έτσι! :/
Είναι απλά μια ζωγραφιά... Τώρα μπορεί να μη σου λέει τίποτα, μπορεί όμως να την καταλάβεις σε λίγο καιρό. Άρα μην τη σκέφετσαι προς το παρόν.
Και άσε το μαλλί σου ήσυχο!! Είναι ιερό πράγμα το μαλλί!!!! :|

Smile, ναι; ^^

Oyasuminasai nano desu~! ^__^

Creep είπε...

Hey kid.

Βλέπω ακολούθησες τη συμβουλή μου και έγραψες ξανά. Ή μάλλον υποθέτω είμαι αρκετά εγωίστρια ώστε να νομίζω πως συνέβαλλα σε αυτό.

Ξες, και γω έτσι το βλεπα, όταν με ενοχλούσε στο ελάχιστο κάτι, αυτό το λίγο γινόταν τεράστιο και με κατέτρωγε. Σαν τον Ντοστογιέφσκι στο υπόγειο, θυμάσαι; ;) (Θα καταλάβεις :Ρ)

Τώρα όχι πια. Ίσως γιατί ωρίμασα και καταλαβαίνω πως δεν έχει σημασία κάτι τόσο μικρό, ίσως γιατί έγινα ωχαδερφίστρια με καλή δικαιολογία. Ακόμα δεν ξέρω.

I was glad to see you wrote, kid. Να γράφεις. Σε λίγους το λέω αυτό. Ίσως αποδειχθεί πως δεν θα σου κάνει καλό. Κάτι μου λέει πως έτσι θα γίνει, αλλά εγώ σου εύχομαι otherwise.

Μη με ακούς. Η νικοτίνη βαράει.

Dreamcatcher είπε...

Dream Girl,

Και αυτό με εκνευρίζει! Γιατί να το μάθω σε λίγο καιρό ενώ θέλω τώρα απαντήσεις;

Τα μαλλιά μου σου στέλνουν σήματα κινδύνου. :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Creep,

Δεν έγραψα επειδή ήταν κάτι που είχες πει κι ούτε επειδή πέρασαν τρεις μέρες από την τελευταία μου ανάρτηση.

Έγραψα γιατί πίστεψα πως θα νιώσω καλύτερα αλλά φυσικά βγήκα λάθος. Τελικά ναι, το γράψιμο δε θα μου βγει σε καλό.


Καλό βράδυ

Lazarus είπε...

Λίζα άσε τα μαλλιά σου ΗΣΥΧΑ! Εκτός αν θες να σου κάνω μσνικη ψυχοθεραπεία σε προσιτή τιμή όλο το 2011. Β)

Εγώ θα πω πως καλά κάνεις και μοιράζεσαι ακόμη και τις σκέψεις σου που τις θεωρείς ασήμαντες γιατί μόνο καλό θα σου κάνει.

Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις τώρα αλλά θα σου κάνει (Και εσύ ξέρεις ότι λέω αλήθειες. ;) )

Καλή συνέχεια για εμάς του νυχτεριδόφιλους, για τους άλλους καλημέρα!

Τα λέμε Madame Dreamcatcher.

Ναύτης είπε...

δεν μπορω να βλέπω κάποιον να μένει με ερωτηματικα κι άλλοι να απαντάνε με συμβουλες

στα ερωτήματα δίνονται απαντήσεις
Ονειροπαγίδα;
ξέχνα τα σχήματα
φαντάσου τα χρώματα
κι άκου τις μουσικες μέσα σου

όταν βρεις το δρόμο για την απάντηση τότε θα μπορέσεις να πεις καληνύχτα στις νυχτερίδες...

καλημέρα

Βάσσια είπε...

θέλεις τώρα την απάντηση, αλλά εκείνη θα κάνει την εμφάνισή της στην ώρα της.

Ξέρεις καμιά φορά η ίδια η ζωή μας προφυλάσσει από βιαστικές σκέψεις κι αποφάσεις.

Και αν σε κάνει να νιώθεις λιγότερο μόνη, κι άλλοι ξενυχτάμε με τις νυχτερίδες.

Καλή Κυριακή Ονειροπαγίδα
φιλιά
:-)

Νίκος είπε...

Καλά βρε Λίζα τι είναι αυτό το πράγμα.Κάθε τρεις και λίγο έχεις τα νεύρα σου.Και τι σε πείραξε το σχέδιο.Ενα απλό και άψυχο σχέδιο ήταν.Ξέρεις το να νευριάζεις όλη την ώρα δεν κάνει καλό ψυχή τε και σώματι.Κατάλαβες νομίζω.Τα λέμε αύριο.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Διάβασα την ανάρτηση και έγινα ρακοσυλλέκτης..Από χτες ψάχνω στους κάδους του σχολείου για το χαμένο σχέδιο.
Ματαίως...
Δεν το είδα, δεν ξέρω, δεν απαντώ, αλλά, νομίζω, πως θα ήταν ιδανικό για εξώφυλλο στην επόμενη έκδοση του Gaarder "Το κορίτσι με τα πορτοκάλια".
Δεν ξέρω τι νεύρα έχεις, αλλά για το βιβλίο έχουμε πολλά να μοιραστούμε.
Ες αύριον ( Ήρθε η ώρα!!)

Dreamcatcher είπε...

Lazarus,


Σήμερα άρχισα τις προσπάθειες για έλεγχο των δαχτύλων μου. Πόσο πιο τρελό παίζει να ακούγεται αυτό; :Ρ

Δεν μπορώ να περιμένω, είμαι ένας ανυπόμονος άνθρωπος βλέπεις. :Ρ


Τα λέμε!

Dreamcatcher είπε...

Ναύτη,

Μου φαίνεται πως θα ακολουθήσω τη συμβουλή τους. Τουλάχιστον, θα προσπαθήσω.

Καλή συνέχεια.

Dreamcatcher είπε...

Βάσσια,

Μου φαίνεται πως πρέπει να φτιαχτεί μπλογκ για τους νυκτόβιους. Δεν είναι λίγο παράξενο που συγκεντρωνόμαστε όλο και πιο πολλοί;

Η ζωή... Duh... Πρέπει να κλείσω ένα ραντεβουδάκι μαζί της μου φαίνεται.

Dreamcatcher είπε...

Νίκο,

Άνθρωπος είμαι, νεύρα έχω. Συχνά μάλιστα. :Ρ
Τα σχέδια δεν είναι άψυχα κατά την άποψή μου. Μαρτυρούν στους τρίτους την ψυχολογία και τις απόψεις του "καλλιτέχνη".
Και ναι, ξέρω πως δεν κάνουν καλό τα νεύρα.

Θα τα πούμε!

Dreamcatcher είπε...

Κ. Μάνεση,

Μου φαίνεται πως το σχέδιό μου θα βρίσκεται στους σωρούς της ανακύκλωσης. Ας αναπαυτεί εν ειρήνη.
Για το βιβλίο έχουμε αρκετά να πούμε και σας ρωτήσω και για τον οδηγό της Toyota. (Μόνο εμένα με εκνεύρισε αυτός ο άνθρωπος;)

Ήρθε η ώρα!

Izzie είπε...

Ηi!
Ξέρω ότι αυτό που θα πω δε συμβαδίζει πολύ με το πνεύμα της ανάρτησης,αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι σε ζηλεύω που μπορείς κ εκφράζεσαι μέσω του σχεδίου!Ζηλεύω γενικά τους ανθρώπους που έχουν ταλέντο στη ζωγραφική γιατί όσες φορες έχω προσπαθήσει (προσπάθειες που έχω εγκατελείψει εδώ και καιρό)ένιωθα ότι είχα τόσες σκέψεις,εικόνες και συναισθήματα να εκφράσω κ δυστυχώς δεν μπορούσαν να βρουν διέξοδο στο χαρτί.Εγώ θα σου έλεγα λοιπόν ότι ό,τι και να σημαίνει το σχέδιο πηγάζει από μέσα σου άρα και η ερμηνεία του πάλι σε εσένα είναι κρυμμένη...την απάντηση την ξέρεις απλά δεν την έχεις μεταφράσει σε λέξεις.
ΥΓ Άντε και καλή αρχή για αύριο!:)

Fleur είπε...

χμμ...δεν καταλαβα σχεδον τιποτα :|
Εσυ ετσι μονο για ενα σχεδιο?
Smile...τα σχεδια τα φτιαχνουμε γιατι μας ευχαριστουνε οχι για να γινομαστε ετσι.:D

Τα πορτοκαλια που κολλανε?:P

ββ:)

Dreamcatcher είπε...

Indecisive,

Καλημέρα! Μη νομίζεις, δεν πιάνει πολύ το χέρι μου. Απλά βλέπω και ζωγραφίζω, τίποτα παραπάνω.


Καλή μας αρχή! :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Fleur,

Δεν ξέρω που κολλάνε τα πορτοκάλια! Μπορεί να φταίει ένα βιβλίο που διάβασα :Ρ


Τα λέμε!

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Το να βρεις την ακριβή ερμηνεία του σκίτσου σου είναι λίγο δύσκολο. Είναι πολύ εύκολο να χαΘείς σε ερμηνείες και συμβολισμούς..! Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι το συναίσθημα που σου προκάλεσε αυτό το σχέδιο. Ίσως θα έπρεπε να σταθείς περισσότερο σε αυτό "... γιατί πραγματικά είμαι εκνευρισμένη".
Σταυρούλα

Dreamcatcher είπε...

Σταυρούλα,

Θα έδινα σημασία στο συναίσθημα αλλά εκείνη την στιγμή... ήμουν απαθής. Απλά σχεδίαζα, τίποτα παραπάνω.
Σε ευχαριστώ όμως για τη συμβουλή σου. Μου φαίνεται πως πράγματι πρέπει να σταθώ στον εκνευρισμό μου.

Skouliki είπε...

εσυ κυριαρχεις πανω στο χαρτι και εσυ οριζεις τις γραμμες αν θα μιλουν ή θα σιωπουν
μην αφηνεις να συμβαινει το αντιθετο

Dreamcatcher είπε...

Skouliki,


Πολύ σωστή η συμβουλή σου αλλά λίγο δύσκολο να επιτευχθεί. :/