Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Βιβλία, βιβλία, βιβλία...

Πολλά πολλά βιβλία!

Βιβλία εδώ, βιβλία εκεί. Βιβλία στη γωνία του δωματίου, βιβλία μέσα στην τσάντα του φροντιστηρίου, βιβλία στο ντουλαπάκι της τουαλέτας, βιβλία σε ένα κούφωμα της κουζίνας, βιβλία πάνω στο πιάνο, βιβλία μέσα στο σκαμνάκι του πιάνου.



Βιβλία μικρά, βιβλία μεγάλα, βιβλία μεσαίου μεγέθους. Βιβλία παλιά, βιβλία καινούργια. Βιβλία με άρωμα φρέσκο, βιβλία με ξεθωριασμένες κίτρινες σελίδες. Βιβλία με πυκνές γραμματοσειρές, βιβλία με εφτά λέξεις ανά γραμμή. Βιβλία με σκληρό εξώφυλλο, βιβλία με χάρτινη, φτηνιάρικη μπροστινή σελίδα.



Βιβλία επιστημονικής φαντασίας, βιβλία μαγικά, βιβλία κλασικής λογοτεχνίας, βιβλία φιλοσοφικά, βιβλία δραματικά, βιβλία θεάτρου, βιβλία φροντιστηρίου, βιβλία σχολείου, βιβλία με ποιήματα, βιβλία πολιτικά, βιβλία εφηβικά, lame βιβλία, βιβλία που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους.



Ναι Λάζαρε, έχω πει τη λέξη "βιβλία", 37 φορές. :Ρ



Άραγε πως εισήλθα στο μαγικό κόσμο των τυπωμένων λέξεων; Χμ... Θυμάμαι. Θυμάμαι και πολύ καλά μάλιστα. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν "Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά". Ναι, το δεύτερο βιβλίο της σειράς. Μου το είχε κάνει δώρο η κυρία στην οποία δούλευε η μητέρα μου. Πίστευε πως θα μου άρεσε και είχε δίκιο. Το είχα κρατήσει στα χέρια μου το 2001 εάν δεν κάνω λάθος. Ήμουν ένα μικρό, χαζό παιδί, έφτα χρόνων που πήγαινε στη δευτέρα δημοτικού. Είχα κάτσει να το διαβάσω και στην αρχή πίστευα πως ο Χάρι είχε τρελαθεί. Αργότερα, η Κάμαρα με τα Μυστικά μου φαινόταν σαν ένα μικρό δωματιάκι -περίπου σαν μια μικρή αποθηκούλα- που έκρυβε πολλά μυστικά, γραμμένα σε παλιά ημερολόγια.



Μην με παρεξηγείτε, ήμουν μικρό. Και λίγο καθυστερημένο.



Ο Χάρι Πότερ με έμπασε δυναμικά στον κόσμο των βιβλιοφάγων. Κατέληξα να ξεκοκκαλίζω τα βιβλία που είχαμε στη βιβλιοθήκη -τα οποία δεν ήταν ιδιαίτερα πολλά- και guess what: η μυωπία χτύπησε μου χτύπησε την πόρτα. Βλέπετε, δεν ήταν και το πιο σοφό πράγμα το να διαβάζω τη νύχτα έξω στο μπαλκόνι με ένα κιτρινιάρικο φως για συντροφιά.



Και να που έφτασα στο 2010. Την Παρασκευή αγόρασα πέντε βιβλία τα οποία σκεφτόμουν ολόκληρο καλοκαίρι και από τότε προχωράω λες και μου 'χουν κάνει Crucio. Περπατάω και τα βλέπω παντού. Στο δωμάτιο του αδελφού μου το μάτι μου πέφτε στο Κορίτσι με τα Πορτοκάλια. Στο δωμάτιο των γονιών μου στέκεται περήφανος ο Ντοστογιέβσκυ με Το Υπόγειο. Τρέχω στην κουζίνα για να βρω τη σωτηρία μου και να σου Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ. Επιστρέφω στο δωμάτιό μου και εκεί βλέπω τον Όργουελ να μου χαμογελάει ειρωνικά με τα δύο του βιβλία: 1984 και Η Φάρμα των Ζώων.



Με καταδιώκουν παντού!



Και επιστρέφουμε πάλι στη σοβαρότητα... :Ρ



Βιβλία.... Βιβλία... Βιβλία...



Χμ... μου φαίνεται πως θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες όπου θα περιέγραφα την μαγεία των πυκνογραμμένων λέξεων αλλά αυτό δε θα είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα, σωστά;

Έτσι, για κλείσιμο θα σας παραθέσω λίγες από τις αγαπημένες μου φράσεις στο "Το κορίτσι με τα Πορτοκάλια".




"Τι κοινό έχουν οι δημοσιογράφοι και οι γονείς; Την περιέργεια. Και τι κοινό έχουν οι πολιτικοί και τα παιδιά; Ότι τους θέτουν διαρκώς ερωτήσεις που δεν επιδέχονται πάντα απλές απαντήσεις."


"Ζευγάρι θα πει 'εμείς οι δύο' και αυτό το 'δύο' είναι σαν να μην μπορεί πια να διαιρεθεί."


"Το όνειρο του απίθανου έχει δική του ονομασία. Το αποκαλούμε 'ελπίδα'."


"Η ζωή είναι μία τεράστια κλήρωση όπου ορατοί είναι μόνο οι λαχνοί που έχουν κερδίσει."




Λίγο πριν σας πω αντίο, θα σας δώσω όμως και την πιο πετυχημένη -κατ' εμέ- φράση του βιβλίου. Μπορεί να μην την καταλάβετε, μπορεί όμως κι όχι. Εμένα με έκανε να σκεφτώ.




"Θα μπορούσε κάλλιστα στη θήκη του βιολιού να κουβαλάει φλογέρα. (Και τότε δε θα τη λένε Ιζαμπέλα. Θα τη λένε απλώς Κάρι.)"




Καλή συνέχεια!

Και μην ξεχνάτε, κανένα πορτοκάλι δεν είναι ίδιο με το άλλο.

21 σχόλια:

Dream Girl είπε...

Καλημέρες!

Μάλλον χρειάζεσαι λίγη αποτοξίνωση από το διάβασμα. :Ρ jk!

Αγαπάμε βιβλία. <3

Τα λέμε. ^__^

Dreamcatcher είπε...

Καλημέρα Dream Girl!

Μου λέει η άλλη ύπαρξη που διαβάζει επίσης, ε;

Arigato για την προέλευσή σου στο μπλογκ!

Θα τα πούμε! :Ρ

Fleur είπε...

ΒΙΒΛΙΑΑΑΑ <3

Εμενα το πρωτο μου ηταν ενα το 2000 που λεγοταν"Φουρφουρης ο κοτσιφας" :P

Χαρι Ποτερ αρχισα να διαβαζω το 2007.:P

Βάσσια είπε...

Μπορούμε αν θέλεις να λέμε και να γράφουμε "βιβλία" όσο θέλεις :-)

(είναι και σχετικό με την ανάρτηση μου που θα ακολουθήσει).

Λατρεύω την εικόνα τους, τη μυρωδια τους, και το περιεχόμενο.. όταν αξίζει.

Καλό βράδυ
:-)

Creep είπε...

Μερικές φορές νιώθω πως γράφεις όσα καθημερινά πράγματα θέλω να πω και δεν προλαβαίνω...
Τα βιβλία είναι παράδεισος και κόλαση μαζί... το ίδιο και η σκέψη.
(Το υπόγειο παίζει να ναι το βιβλίο με το μεγαλύτερο νόημα που έχω διαβάσει ως τώρα)
Καλό απόγευμα Λίζα. Και σε ευχαριστώ για χτες. ;)

Ανώνυμος είπε...

Είναι τόσο απολαυστικές πάντα οι αναρτήσεις σου...

Ακόμα κι οταν περιγράφεις τα πιο απλά πράγματα!

Dreamcatcher είπε...

Fleur,

Δε γνωρίζω ποιο είναι αυτό το βιβλίο :Ρ

Ντροπή και αίσχος! 2007; Θα 'πρεπε να ντρέπεσαι :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Βάσσια,

Περιμένω την ανάρτησή σου ;)

Η μυρωδιά είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα. Το τυπωμένο χαρτί είναι μία μικρή απόλαυση.

Καλή συνέχεια. :)

Dreamcatcher είπε...

Creep,

Θα συμφωνήσω με την άποψή σου περί βιβλίων. Είναι κόλαση και παράδεισος μαζί επειδή οδηγούν στη σκέψη, πράγμα που δε μας συμφέρει πολλές φορές.

Το Υπόγειο από την αρχή σε βάζει σε σκέψεις. Οι πρώτες προτάσεις οδηγούν σε πονοκέφαλο και ώρες συλλογισμού κατά την άποψή μου.

Τα λέμε και... ακόμη δεν κατάλαβα τι ακριβώς έκανα προχθές :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Merlin,

Αγαπημένο μου Ξωτικό! Καιρό έχουμε να τα πούμε!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω οι αναρτήσεις μου να 'χουν γεύση κανέλλας για εσένα.

Καλή συνέχεια!

Νίκος είπε...

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!!Τα βιβλία είναι παράδεισος.Τα βιβλιοπωλεία είναι παράδεισος.Και εγώ το καλοκαίρι διάβασα πολύ.Μπορώ να πω κιόλας ότι το μισό μου καλοκαίρι το αφιέρωσα στο δίαβασμα.Και εγώ έχω παντού βιβλία.Άλλα πιο καινούργια άλλα πιο παλιά,αλλά είναι όμως βιβλία,η σοφία όλου του κόσμου κλεισμένα σε αυτά.Και ναι το παραδέχομαι είμαι βιβλιοφάγος,είμαι εξαρτημένος από τα βιβλία.Και πριν με κατηγορείσετε πρέπει να σας πω ότι είναι μια πολύ γλυκιά εξάρτηση.Λίζα το Υπόγειο προηγείται.Γεία σας.

Ανώνυμος είπε...

πολύ ωραία βιβλία αγόρασες! :)
ειδικά τα δύο του όργουελ είναι κορυφαία, πραγματικά.
καλή ανάγνωση! :)

Dreamcatcher είπε...

Νίκο,

Την άλλη εβδομάδα πρέπει να μου αναφέρεις τα βιβλία που διάβασες και τις απόψεις σου για αυτά. Ελπίζω να συμφωνήσουμε, όπως κάναμε και στον "Ντέμιαν".

Θα τα πούμε!

Dreamcatcher είπε...

Αγανακτισμένη Έφηβη,

Τα έχεις διαβάσει να φανταστώ;
Σε ευχαριστώ πολύ!

Νερένια είπε...

Βιβλία το σύμπαν μας όλο σε μερικες γραμμές....

Παραμύθια και αληθειες όλα μαζί και χώρια.....

Ταξίδια μακρινά σε χρόνους και τόπους....


Και τι ωραία που τα λες.... Ονειροπαγίδα σκέτη


Φιλιά πολλά...........

Lazarus είπε...

Βασικά αν διάβασα καλά λες την λέξη βιβλίο,-α 46 φορές!

Λίζα βαράς διαγωνισμό με τον ξέρεις-ποιόν! :what?:

Ωραία ανάρτηση βιβλιοφάγα μου! :P

Dreamcatcher είπε...

Νερένια,

Απλά δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό που είπες.

Dreamcatcher είπε...

Λάζαρε,

Κρατάμε το όνομά του μυστικό. Εάν το πούμε, θα μας στοιχειώσει! :ο

Θα τα πούμε τερατίνι!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Όσο κι αν ξεχάστηκα ηλεκτρονικά τόσον καιρό, θα ήταν αδύνατο να μην ευχηθώ κάτω από μιαν ανάρτηση με τέτοιο τίτλο.
Αυτή η αρρώστια δεν κρύβεται, Λίζα, από κανένα βιβλιόφιλο...Αυτό το πάθος φαίνεται ακόμα κι όταν το κρύβεις.
Λοιπόν, άντε, ελάτε από Δευτέρα, να μιλάμε από κοντά για βιβλία, βιβλία, βιβλία...

Καλό φθινόπωρο και. ( Με βιβλία, βιβλία, βιβλία)

( Το μπλογκάκι σου έχει πάρει υπέροχη φόρα!)

Dreamcatcher είπε...

Κύριε Μάνεση!

Πόσο χαίρομαι που σας βλέπω εδώ πέρα. Καλό μας φθινόπωρο με πολλά πολλά βιβλία!

Ανώνυμος είπε...

ναι, τα έχω διαβάσει. :)