Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ξεχασμένα Γράμματα

Απ' όταν ήμουν μικρή, ήμουν περίεργη. Δε μου άρεσε η υπερβολή στην έκφραση των συναισθημάτων, δε μου άρεσε να μου λένε πόσο καλή/όμορφη/έξυπνη ήμουν, δε μου άρεσε να μου λένε τη λέξη 'αγαπώ' σε διαφορετικές κλίσεις ή διαφορετικούς χρόνους. Ήμουν γαϊδουράγκαθο όπως με ονομάζει πολλές φορές η μητέρα μου.
Τουλάχιστον αυτό θυμάμαι από τον εαυτό μου, κάθε φορά που κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν.
Η μητέρα μου πάλι θυμάται άλλα.
Καθάριζε το κομοδίνο της και έβγαλε ένα μικρό, λευκό φάκελο όπου μέσα υπήρχαν πολύχρωμα χαρτιά. Έτυχε εκείνη την στιγμή να τελειώνω το διάβασμα στο πιάνο και μόλις είδα τον φάκελο, με ενδιαφέρον την πλησίασα. Εκείνη μου χαμογέλασε και δεν είπε πολλά. Έπρεπε εγώ να ενδιαφερθώ για το φάκελο. Τη ρώτησε τι περιείχε και εκείνη μου είπε πως μέσα βρίσκονταν τα γράμματα που έγραφα εγώ και ο αδελφός μου σε μικρή ηλικία. Τότε άρχισε να τα διαβάζει.
Σας παραθέτω μερικά από αυτά, μαζί με τα ορθογραφικά λάθη που έκανα:
"Μαμά είσαι η καλύτερη μαμά που έχω δει σε αγαπάω πολύ μα πάρα πολύ έβαλα αυτοκόλητα για να είναι πιο ωραία η κάρτα"
"Μαμά
Μαμά είσαι η πιο αγαπημένη μου μαμά εσύ πάντα μας πας στο σχολείο μας δίνης φαγειτό να τρόμε για να πάμε στο σχολείο αλλά σήμερα μας πήγες στο σχολείο με πήγες στα αγγληκά και με πήρες από τα αγγληκά. Σου χρειάζεται μια ξεκούρασι τώρα μαμά πρέπει να κειμηθείς και έτσι θα ξεκουραστής"
*Μ' αρέσει που το 'χρειάζεται' το έγραψα ολόσωστα ενώ το φαγητό το σκότωσα*
"Μανούλα χρόνια πολλά!" μέσα σε μια τεράστια ροζ καρδιά από χαρτόνι.
"Μαμάκα χρόνια πολλά να σε χαιρόμαστε!" μέσα σε φύλλο τετραδίο και μια καρδιά όπου είχε μάτια, στόμα, μύτη και μαλλιά.
"Μαμάκα περαστικά!" μέσα σε ένα χαρτί Α4 σε σχήμα κάρτας όπου έχει μέσα πολλά ποντικάκια που σχεδίασα τότε.
"Μπαμπά
Μπαμπά σ'αγαπό πολύ εσύ μας κάνεις πείτσα εσύ μας κάνεις τα πάντα και αφού μας κάνεις τα πάντα σκέφτηκα να σου κάνω αυτό το γράμα αλλά δεν πρέπει να το πετάξεις γιατί είναι πολύ καλό γράμα"
"Αγαπημένε μου μπαμπά! Χθες που είχες γενέθλια είσουνα ήρεμος. Όταν έχεις μπαμπά γενέθλια και γιορτή να είσε ευτηχησμένος και να ευχαριστήσης όλους που σου φέρανε τα δοράκια. Και όταν εμείς σου τραγουδήσαμε το τραγουδάκι χάρικα πολύ!"
Μετά τα ειρωνικά και καθόλου κολακευτικά μου σχόλια για την νοημοσύνη και την ορθογραφία μου, η μητέρα μου με έβρισε. :Ρ Μετά με ενημέρωσε πως κάρτες λάμβανε μέχρι και την τρίτη δημοτικού.
Με ρώτησε τι είχε συμβεί και είχα σταματήσει τις κάρτες από τότε.
Αν θυμόμουν, θα της έλεγα.

26 σχόλια:

Creepy Dreamer είπε...

Εγώ δεν θυμάμαι να έγρφα γράμματα. Κάρτες για γενέθλια και γιορτές, ναι :Ρ
Μη σε πειράζουν τα ορθογραφικά, ήσουν μικρούλααα :]
Και το θεωρώ πολύ γλυκό που έγραφες καρτούλες :)

Νίκος είπε...

Εγώ δεν έγραφα τέτοια πράγματα και εδώ που τα λέμε δεν πολυθυμάμαι αυτά που έκανα εκείνες τις ωραίες εποχές που ήμουν μικρός,ελεύθερος και ξέγνοιαστος.Ωραίες εποχές.Πάντως Λίζα τα ορθογραφικά σου καίνε μάτια.Δεν πρέπει να ήσουν καλή στην ορθογραφία και αυτό φαίνεται από την "ωραία" κατευθυνση σου.(Και άλλη σπόντα αν δεν σε πειράζει).Τελοσπάντων αυτά που λες.

ria είπε...

από μικρό και από λωλό μαθαίνεις την αλήθεια...

πολύ τρυφερή η έκφραση των συναισθημάτων σου. και πίστεψέ με, για τη μαμά σου και τον μπαμπά σου, έχουν ανεκτίμητη αξία!

Dreamcatcher είπε...

Creepy Dreamer,

Μόνο δύο αποτελούν γράμματα. Τα άλλα είναι φράσεις από ευχετήριες κάρτες. :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Νίκο,

Να αφήσεις την κατεύθυνσή μου στην ησυχία της! -.-
Ούτε εγώ θυμόμουν αυτές τις στιγμές αλλά ήρθε ο φάκελος για να μου τις θυμίσει. :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Ria,

Είμαι σίγουρη πως αυτά σημαίνουν κάτι στους γονείς μου. Η μητέρα μου γελούσε ενώ διάβαζα τις αράδες. :Ρ

Rohanne είπε...

Εγώ μόνο καρτούλες έφτιαχνα σε γιορτές/γενέθλια, αλλά τίποτα άλλο :Ρ Ούτε που ξέρω πού τα έχει η μάνα μου. Πάντως είμαι σίγουρη πως αν τα δω τώρα την ίδια αντίδραση με σένα θα έχω xD

Dreamcatcher είπε...

Timotei,

Γράψτες κι εσύ να γελάσουμε xD

Sinner είπε...

Άχου ρεεε, τι γλυκάαα! Η λίζα παιδάκιιι<3 Μικρουλάκι<3

(όλα σε -ακι, γιατί έτσι :Ρ)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Στο παρελθόν σου φαινότανε το μέλλον σου! ( Αχ, τι ακούγαν αυτός ο μπαμπάκας κι αυτή η μαμάκα!)

( Τι τρυφερά που είμαστε, παιδιά, ε;)

Art. είπε...

Μα γιατί να ειρωνεύεσαι την νοημοσύνη ενός τρίχρονου; Δεν πειράζει που είσαι εσύ. :Ρ Αν τα φιλοσοφήσεις λίγο τα γραμματάκια θα βρεις σίγουρα αλήθειες μέσα.

Ξενέρωτη,όπως πάντα. :Ρ Φιλιά, Λίζα.

Marsy είπε...

Εγώ πειράζει που εξελίχθηκα ανάποδα;
Μικρή έγραφα κάτι τέτοια μόνο όταν μας ανάγκαζαν από το σχολείο για τη γιορτή της μητέρας και τέτοια. Βασικά με την οικογενειά μου ποτέ δεν είχα πολλές ιδιαίτερες εκδηλώσεις αγάπης. Όμως με όλους τους άλλους είμαι πάντα υπερβολική στα συναισθήματα:ρ
Πολύ συγκινητικά και αθώα τα γραμματακια σου<3!

Fleur είπε...

ααααααααα,εγραφα και εγω στην μαμα μου και στο μπαμπα μου κατι τετοια γραμματακια.:D
Μεχρι της 6η δημοτικου...
Και η ειδικα η μαμα μου μου εγραφε και εκεινη πολλα.:P

Συγκινητικουλια τα γραμματα σου!<3

Dreamcatcher είπε...

Anlin,

Δε με είχες φανταστεί μικρό, αθώο παιδάκι ε; xD

Dreamcatcher είπε...

Κ. Μάνεση,

τι θέλετε να πείτε για το μέλλον μου; :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Art,

Χμ... Ακόμη λατρεύω τις πίτσες του πατέρα μου. xD Μόνο που τις φτιάχνουμε μαζί τώρα. :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Marsy,

Θυμάμαι αυτά τα γράμματα που γράφαμε στο σχολείο. -.- Τα πετούσα συνέχεια. :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Fleur,

Έγω απάντηση δε δέχτηκα ποτέ. ο.ο

Dream Girl είπε...

Δεν είχα γράψει ποτέ τίποτα εκτός από αυτά που με έβαζε να γράφω η δασκάλα στο σχολείο (Αφού μου είχε υποσχεθεί πως θα κάνω όοο,τι θέλω για μία βδομάδα). Και αυτά με το ζόρι.
Καλύτερα να μην τα ξαναδώ μπροστά μου. -.-
Λες να 'χουν παράπονο οι γονείς μου; :Ρ

Master A είπε...

Ισως τ γραμματα σταματησαν επειδη αρχισαν τ ειρωνικα σχολια!Οχι, νταξει πλακα κανω...κ γω τ εκανα αυτο ολη τν ωρα.τ πιο δημοφιλη γραμματα ηταν αυτα που ζητουσα συγνωμη.ποτε δεν μπορουσα ν τ πω με λογια και ακομα και τωρα δεν θυμαμαι την τελευταια φορα που τ εκανα.ειναι λογικο που δεν θυμασε.οι ανθρωποι τ σταματανε αυτα οπως σταματανε ν κοιμουντε μ αρκουδακια,ν σιγοτραγουδανε στ λεωφορια,ν θυμουντε τ ονειρευτηκαν τ νυχτα,ν κοιτανε τν ουρανο,ν σχεδιαζουν ονοματα στ τετραδια.εγω ξεχασα ν κλεω.μεγαλωνουμε Λιζα.κ οχι μ τν καλη εννοια...

Dreamcatcher είπε...

Dream Girl,

Δεν ξέρω για τους δικούς σου αλλά η δική μου μητέρα, ως ευαίσθητη φύση, έχει ΠΟΛΛΑ παράπονα. :Ρ

Dreamcatcher είπε...

Master A,

Δεν κοιμήθηκα ποτέ με αρκουδάκια και κούκλες. Ποτέ δε μου άρεσε η ιδέα του να μοιράζομαι τα πράγματά μου με ξένους ή ξένα αντικείμενα.

Μεγαλώνουμε ε; Χμ... Αυτό θέλει σκέψη.

Mak. είπε...

Μπαμπά σ'αγαπό πολύ εσύ μας κάνεις πείτσα εσύ μας κάνεις τα πάντα και αφού μας κάνεις τα πάντα σκέφτηκα να σου κάνω αυτό το γράμα αλλά δεν πρέπει να το πετάξεις γιατί είναι πολύ καλό γράμα"

^ <3 αχου το. ρε και εγω εγραφα τετοιες βλακειες. τα διαβαζαμε μια μερα, πλυ γελιο ειχαμε ριξει. παντως κ εγω ημουν παντα κλειστη αλλα εγραφα τουλαχιστον/ελεγα σαγαπαω! τωρα εχω να το πω χρονιααα.

Dreamcatcher είπε...

Mak,

Κι εγώ έχω πολύ καιρό να πω "Σ' αγαπώ". Μου φαίνεται αυτό συμβαίνει επειδή έχουν αλλάξει οι απόψεις μου για αυτή τη λέξη. :Ρ

Black Pearl είπε...

Κι εγώ έγραφα τέτοια πράγματα κάπου μέχρι την δευτέρα δημοτικού περίπου. Αναρωτιέμαι γιατί το βρήκα τόσο δύσκολο να γράψω ένα στην τρίτη δημοτικού, που μας το έβαλαν για έκθεση. Πάντως, άσχετα τι λένε οι γονείς, αυτά τα γράμματα σημαίνουν πολλά για εκείνους.

Dreamcatcher είπε...

Marialena,

Μου φαίνεται πως έχεις δίκιο. Οι γονείς δίνουν μεγάλη σημασία σε αυτά τα κειμενάκια. :Ρ